kurbanlık şiir

...



az önce
kınasını sevdiğim
inatçı keçinin
yüreğini,
poşetleyip
elime tutuşturdular anne,

bu yükü taşımak istemiyorum...






aralık'08

hala

biliyor musun
hala şaşkın
ve
şehladır gözlerim.
ne zaman
çaresizce miyavlayan bir kedi görsem
ağlıyorum.

boydan boya yürüyorum
Bursamın caddelerinde
hala.
ne zaman
şehrimin yamaçlarına çıksam
beton yığınlarını görüp
küfrediyorum.


bilir misin
toplumsal tabular yıkılsın
ama
örf ve adetler
kaybolmasın istiyorum
hala.

senin bile bilmediğin
deist bir inançtır
içimdeki Tanrı sevgisi,
bu yüzden
Türkçedir bütün "dua"larım
yaradana.


bilir misin
hala maçlarına gidiyorum
Bursasporumun,
karşılıksız bir
aşkla haykırıyorum
gökyüzüne
yeşil-beyaz'ı hala.

hala tüketmediğim
markalar var,
kimsenin okumadığı
şiirlerim.
birileri kullanmasın
birileri okuyup feyz alsın
diye değil
hala
bütün fikirlerim.


resmini çizmeye
çalışıp
yapamayışlarıma
gülüyorum
şu sıra.
herkes en iyi bildiği
işi yapsın,
kimse kimseye
karışmasın,
töre cinayetleri
son bulsun,
kızım
bağımsız bir ülkede
doğsun istiyorum
hala..



bilir misin
hala Bülent Ortaçgil
dinliyorum.

aynanın karşısına geçip
melodilere ayak
uydurup
uyduruk bir figürle
dans edip
hayalinle sevişiyorum
hala.

bilirsin
en sevdiğim yemek
sokak tezgahından simit
ve ayrandır.
büyük bir iştahla
atıştırıp
dişimde kalan susamları
işaret parmağımla
temizliyorum hala...


unutma
zaman en sinsi düşmanıdır
insanın,
geçtikçe değişir
aynı kalmasını istediğimiz
olaylar, durumlar, duygular...

şehir kalabalıklarında
yalnız olduğunu unutturur sana zaman
ve
yalnızlık
en kalabalık
haliyle düşer kalbine,
figürlerin yalan kahkalarıyla...


zamanla değişebilen
onca şey varken
ve
nefis en zor
hakimiyetiyken
insanın,
aynı kalamayan
durumlar da olabilir
her gün sensizliğe alışamayan
ve
hüzünle aşina
mezcup aklım gibi..

o yüzden sen
filmlere inanma...

şimdi;
ışıklarına kandığım
bir Bursa akşamında
önümde kağıt kalem,
boşluklarını dolduruyorum
yüreğimin
ve
ettiğim yeminler
verdiğim sözler
bozulmamışken daha,
söyleyemediğim
suçlarımı
içime gömüp,
bir süre izne çıkarıyorum cümlelerimi...

unutma,
yaşam bitmeden
şiir bitmez...




erdalmutluer