kelimelerden şair çalan şiir

yorgunum.
nefes alabilmek için
olunan
bu mecburi esirliğe
isyan ederken bedenim,
aklıma gelen ilk sıcak mevsim
sensin..

bir sokak köpeği gibi
yani
bir it gibi
tir tir titriyor yüreğim.
adını düşlüyorum
yüzünü sayıklıyorum
ve bilirsin
"dizlerimin üstündeki bedeninin"
kokusunu özleyip
yine sessizliğimdeki önemsiz isyanıma
geri gidiyorum...

evet,
bu sesinsiz geçen on birinci günüm
insanın alıştığı şeylerden uzaklaşması
kendi isteği ile bile olsa
çok yakıcı oluyor.

evet,
bu sesinsiz yazdığım dördüncü şiirim
ve
her şiirde
acaba sen de
benimsesimsizliğimi seçtiğin o hüzünlü günlerde
bu kadar acı çektin mi
merak ediyorum.

ve evet,
anlıyorum ki
ister sesinsiz olsun
ister sesimsiz olsun
bu sevimsiz konuda kazanan da yok
kaybeden de.
olan yine
kelimelerden şair çalan
şiirlere oluyor...






merdümgiriz

ekim'08