bir kurşun kaleme şiir yazmak ilginç bir düşünce benim için.. umarım kaleme yakışır bir yazın olur..
Yazdığım kalemin de bir
öyküsü,
bir duruşu
olmalı.
Ekildiğinden bugüne.
Tohum olarak yola çıkışı,
Bir fidan oluşması,
Yüzyıllarca dünyaya bakması..
Üstünden ne mevsimler geçti
İnatla direndi.
Bazen bir kuşa ev oldu
Bazen bir sevgiliye gölge...
Zaman geçti yaşlandı
ne oksijen verebildi
ne gölge olabildi
ama her zaman dimdikti.
Bir baltaya kurban gitti.
Üzülmemişti.
Yerini genç fidanlara terk etti.
Artık insanlığa yeniden
hizmet edecekti.
Kiminin sobasını ısıtacak
kimine kağıt olacaktı.
Hepsine katlanabilirdi ve
hala dimdikti.
Bir gün, kendi öyküsünü yazacağını
nerden bilebilirdi...
.l