üzgündür bazen
insan,
hüzünlüdür.
kaçan giden
olup biten
ne varsa,
yani
ürküten,
yani
acıtan,
yani ağlatan.
ard - arda gelir
hepsi ve
anlamadan...
üzgündür bazen
insan,
hüzünlüdür.
daha çocukluk şarkıları
unutulmadan,
taze tevellüt
zamanlarda ve
o ilk meyve
dalından koparılmadan,
bazen
gereğinden rahattır insan
daha hayatı anlamadan...
üzgündür bazen
insan,
hüzünlüdür.
hayatın renkleri
"gece" adı altında
karanlığa,
yüreğinin gözyaşları
yağmur adı altında
dimağına düşer....
işte böyle
kırgın günlerde anlar
insan
hayatın kekremsi tadını,
ve daha
yaşamın rayihasını koklamadan...
.L